Wanneer men een circusact van ons verwacht…

Dat we als mens best veel te jongleren hebben… Dat bedacht ik me recent. Die gedachte popte in mijn hoofd nadat ik een mailtje binnen kreeg van een magazine dat ik af en toe koop. De mail had volgende openingszin: “6 yogahoudingen die depressie buiten houden”. Nog iets om toe te voegen aan de mensen hun to-dolijst, dacht ik. En dit komt dan bovenop:

• Dagelijks een me-time momentje inplannen (want dat is belangrijk), gezond koken met aandacht voor variatie, verse voeding en de planeet (want anders krijgen we obesitas, suikerziekte, vergaat onze wereld, ontwikkelen we depressieve klachten en ga zo maar door), voldoende sociale activiteit (tegen eenzaamheid) maar ook niet te veel (tegen uitputting), graag voldoende beweging (wederom ten voordele van mentale en  fysieke klachten) maar ook om fit te zijn en energie te hebben om onze weken door te komen, yoga en meditatie strekt eveneens tot de aanbeveling (want we moeten leren luisteren naar de grenzen van ons lichaam en meditatie helpt voor de chaos van alledag), niet te veel TV en andere schermen (want het is nefast voor onze slaap samen met alcoholconsumptie).
• Daarnaast gaan we nog gaan werken, waar goede prestaties van ons worden verwacht en een goede samenwerking met het team én waar we niet vergeten op te komen voor onze grenzen (want anders burn-out), of het aangeven van je groeipotentieel (want anders bore-out). Om dan naar huis te gaan waar er kinderen op ons zitten te wachten die we liefst de goede waarden en normen meegeven op een milde manier (want we moeten het anders doen dan vroeger), een partner die graag wil beluisterd worden over zijn/haar dag en vrienden die ons whatsappen. Graag is er ook een hobby (want dat is toch zinvoller dan TV).

En hoewel ik in ieder op zichzelf staand aspect waarde zie, is het toch best wel veel als je het zo allemaal naast elkaar zet. Geloof me, ik verkondig ook de meerwaarde van het leren kennen van onze grenzen, van rust op te zoeken maar ook uitdagingen aan te gaan, ik hecht zelf ook belang aan het verdere bestaan van onze aardse bol, etc., én het kan voor sommigen onder ons soms overweldigend voelen om dit alles bol te werken. 

Daarom wil ik graag mildheid aan ieder van ons geven. Wees mild voor jezelf in het jongleren van al die aanvullende  aspecten voor een goed leven en bepaal vooral zelf wat voor jou een goed leven is. Misschien hoort daar geen meditatie in thuis, misschien horen daar geen yoga-oefeningen tegen depressieve gevoelens bij en mogen jouw depressieve gevoelens ook gewoon even helemaal van jou zijn zonder er iets aan te hoeven doen. In de podcast van ZIGO, waar psychiater Uus Knops eens werd geïnterviewd, zegt zij het mooi: “Soms gaat het ook gewoon om keuzes maken, wat is écht belangrijk voor jou”. Wees eerlijk met jezelf.

Toegegeven, mildheid is niet makkelijk in een maatschappij waar voor alles een oplossing aangeboden wordt. Zo overwoog ik onlangs nog om een app te installeren die beloofde van mij een productiviteitsbeest te maken. Op zich niets mis met productiviteit maar mag ik van mezelf verwachten iedere dag enorm productief te zijn? Het werpt ook de vraag of we wel nog kunnen verdragen dat het minder met ons gaat? Al die aangeboden middelen om onszelf te verbeteren kunnen ook het idee creëren dat er geen ruimte is voor imperfectie, dat je je iedere dag optimaal moet voelen. Daarmee wil ik niet zeggen dat men niets mag doen wanneer men zich slecht voelt. Daarmee wil ik ook niet zeggen dat mensen die hier geen last van ondervinden raar zijn.  

Ik wil alleen maar zeggen: Kies met welke ballen je wilt jongleren. Voor de één zullen dat er 10 zijn, voor de ander 5. Je hoeft niet iedere bal in je jongleerspel op te vangen en soms laten we ook eens wat ballen vallen. Het leven hoeft geen Cirque du Soleil te zijn. 

Jij bent jij.

Warme groet,

Alexandra