Het vinden van balans
Vandaag breng ik iets over het najagen van genot en ‘voldaanheid‘. Het is wat drogere materie maar ik probeer mijn geïnterpreteerde essentie ervan weer te geven. Hoewel het concept uit een boek over trauma komt, vond ik het relevant o.w.v. de toepasbaarheid binnen een maatschappij die bezig is met ‘gelukzoekerij’.
Eerst even een kleine inleiding: als we ons uit balans voelen dan gaan we daar iets aan doen. Verschillende zaken kunnen ons uit balans brengen: honger, dorst, verveling, vermoeid, koude, … . Dit zijn eigenlijk ook vormen van stress die het lichaam ervaart en ons evenwicht op dat moment verstoort. Als we die stress verlichten, activeren we ons beloningsnetwerk omdat ons lichaam het fijn vindt als dat onevenwicht weggewerkt wordt.
Ik weet niet hoe jij erover denkt maar, persoonlijk, vind ik het aangenamer als ik mijn tanden niet kapot klapper van de koude en geen ‘hangry-ness’ ervaar waarbij ik mijn lief geïrriteerd aanspreek (sorry lief!). Met andere woorden: we voelen ons optimaal wanneer onze lichaamssystemen in balans zijn. Daar vallen niet enkel prikkels als honger, koude, of dorst onder maar ook onze behoeftes rond vrienden, familie, werk, gemeenschap en natuur.
Het boek introduceert hier “de emmer van beloningen“. Een emmer die dagelijks moet gevuld worden. Ieder mens heeft een minimaal niveau van die beloningen nodig (onthoud hierbij dat men onder beloningen ook dingen verstaat als honger of dorst stillen, contact met familie, nood aan beweging, …). Wanneer het blijft steken onder dat minimale niveau voelen we onrust en als het minimale niveau overstegen wordt, voelen we ons goed. Iedereen heeft wel een aantal dingen waarnaar die teruggrijpt wanneer die zich niet in zijn element voelt, op een gezonde of ongezonde manier.
Met een mooie combinatie van positieve menselijke interacties, een voor jou nuttige dagbesteding, gezond ritme van leven, beweging, goede regulatie, verschillende manieren van tot rust komen, leven naar je waarden*, … raakt ieder van ons wel ergens aan die minimale waarde. Het bereiken ervan helpt ook om ongezondere vormen van regulatie tegen te gaan. Wanneer we namelijk een tekort ervaren (bv. het gevoel geen sterke relaties te hebben) sluimert het gevaar om te moeten compenseren. Dan moet die volledige zak chips eraan geloven (woepsie!), worden die paar glazen extra naar binnen gewerkt, blijven die afleveringen van Netflix op elkaar volgen tot een gat in de nacht, … .
En is dat erg als dat eens gebeurt? Iedereen die mijn post herinnert over ‘allemaal ballen’ weet het antwoord hier misschien al op: “Tuurlijk niet!”. Is het meer een automatisme aan het worden waar jij u slecht bij voelt of neemt het steeds grotere vormen aan? Dan is het misschien de moment om erover na te denken. Niet omdat ik vind dat we iedere dag de ‘juiste’ beslissingen moeten maken maar wel omdat ik iedereen een volgens hem of haar goed leven toewens.
Omdat die emmer iedere dag opnieuw te vullen is, lijkt het mij interessant om de voor jou belangrijke zaken in het leven niet uit het oog te verliezen. In een maatschappij van gelukzoeken laten we ons soms leiden door oppervlakkigheden in plaats van waarden*.
Voel jij je soms niet voldaan op het einde van de dag? Sta dan de komende tijd eens iets vaker stil bij de vraag wat jij nodig hebt om je beter in je vel te voelen.
*in mijn volgende maandblog vertel ik je hier wat meer over en hoe dit kan bijdragen tot een voor jou zinvoller leven.
Uit "Wat is je overkomen?" door Bruce D. Perry & Oprah Winfrey
