Tranen van verdriet…

Verdriet ontstaat vanuit het gegeven dat we iets hebben dat we niet willen (een overlijden, een relatiebreuk, een ziekte, …) of omdat we iets niet hebben dat we wél willen (een relatie, een kind, …). Het is een reactie op iets dat we niet prettig vinden. Verdriet is niet iets dat we slechts één keer ervaren. Verdriet maakt deel uit van ons leven en onze relaties. Soms komen mensen dan in therapie met de vraag om het verdriet te stoppen. Helemaal verstaanbaar. Alleen, betekent genezen van verdriet dat we in staat zijn om gewond én volledig te zijn. Het gaat om opnieuw levensplezier te vinden desondanks het ervaren verlies.

Volgens het gezegde heelt tijd alle wonden. Edith Eger (een psychologe die de Holocaust overleefde en auteur van het boek het geschenk) is daar niet mee akkoord. Zij denkt vooral dat wat je mét die tijd doet, helend werkt.

Je kan verdriet namelijk ook zien als een uitnodiging om je prioriteiten opnieuw te bekijken, zegt ze. Om nieuwe beslissingen te nemen, nieuwe doelen te creëren, nieuwe banden aan te gaan, … . Het kan ons een nieuwe richting opsturen en ons een aangepaste versie van onszelf laten worden als we het verdriet accepteren en er een boodschap in zoeken.

Dus als je op dit moment verdriet ervaart dan mag dat er volledig zijn én misschien is het een idee om eens even de tijd te nemen om je af te vragen welke lessen je er ook uit kan meenemen voor jezelf. Maar weet ook dat het volkomen oké is om daar nog niet toe in staat te zijn, voel wat je voelt en misschien voel je pas volgende maand dat dit zou lukken. Hou de moed erin en ik draag je alvast een warm hart toe.

 

Troostende groet

 

 

 

Geraadpleegde bronnen: 

Het geschenk van Edith Eger